Burc Karakas · 27 Ekim 2020
Peru'da bulunan ve yüzyıllardır sırrı çözülemeyen devasa resimlerden bir tanesi daha keşfedildi. Dik bir tepenin kenarında boylu boyunca yatan bir kedi çizimi olarak dikkat çekti.
Nazca Çizgileri, esasen toprak üzerinde yapılan jeoglif olarak adlandırılan çizimlerdir. Peru'nun güneyinde, başkent Lima'nın yaklaşık 250 mil (400 km) güneyinde bulunan Nazca Çizgileri, MÖ 500 ile MS 500 arasında bazen yapıldığı tahmin ediliyor.
Çizgiler, Nazca Çölü'nün yüzeyini kaplayan kırmızımsı kahverengi demir oksit kaplı çakıl taşlarının kaldırılmasıyla oluşturulmuş ve altındaki açık renkli kili ortaya çıkarmıştır.
Hatlar 10 ila 15 santim olarak ölçümlenmiş. Bölgenin son derece kuru ve rüzgarsız koşulları çok uzun süre bozulmadan kalmasını sağlamış çünkü sıcaklık neredeyse sabit olarak 25 ° C.
Nazca Çölü, dünyadaki en kuru yerlerden biridir ve Çizgiler yaklaşık 450 km2 bir alanı kaplamaktadır. Hatların genişliği, yarıdan fazlası 0,3 m genişliğinde ve diğerleri 1,8 m genişliğiyle önemli ölçüde değişim gösteriyor.
Üç tür Çizgi vardır: düz çizgiler, geometrik şekiller ve resimsel gösterimler. Bazıları 48 km uzunluğunda olan 800'den fazla düz hat vardır. 300'den fazla geometrik şekil dikdörtgenler, üçgenler, yamuklar ve spiralleri içerir.
Hayvanları ve bitkileri tasvir eden yaklaşık 70 figür vardır ve bunların çoğu muazzam büyüklüktedir;
Nazca Çizgilerini bu kadar çekici kılan şey, bu tasarımların ve figürlerin yalnızca bir tepeden veya havadan gibi bir yükseklikten tanınabilmesidir. MÖ 500 ile MS 500 arasında kimsenin uçmadığını hesaba katarsak geçmişte belki de bu kadar gizemli olmazdı.
Nazca Çizgileri ilk olarak 1553 tarihli bir kitapta ve yine 1586'da bahsedildi. Ancak, gerçekte sadece 1930'larda bölgeyi gezen Perulu askeri ve sivil pilotlar tarafından keşfedildi.
1940'ta Amerikalı tarih profesörü Paul Kosok, Nazca Hatları üzerinden uçarken eski sulama sistemlerini incelemek için Peru'daydı. Kosok gördüklerini anlattı ve işte o zaman "Hatların Hanımı" devreye girdi.
Alman matematikçi ve arkeolog Maria Reiche, Dresden Teknik Üniversitesi'nde matematik, astronomi, coğrafya ve yabancı dil okudu ve beş dilde akıcıydı. Bu, 1932'de Peru'daki Alman konsolosunun çocukları için bir mürebbiye olarak iş bulmasına yardımcı oldu.
1939'da II.Dünya Savaşı patlak verdiğinde, Reiche Peru'da kalmayı seçti ve Kosok ile birlikte Hatları incelemek için Nazca'ya taşındı. İkili, Çizgilerin büyük ölçekli bir göksel takvimin parçası olduğu sonucuna vardı; figürler ufukta Güneş ve diğer gök cisimlerinin Yaz ve Kış gündönümlerinde doğduğu veya battığı yerlere işaret ediyordu.
Bu İngiltere'deki Stonehenge'e benzer; ancak 1990'da, arkeoastronomi alanında uzman iki uzman olan Gerald Hawkins ve Anthony Aveni, Kosok ve Reiche'nin sonuçlarını desteklemek için yeterli kanıt olmadığı sonucuna vardı.
1949'da Reiche, Nazca Çizgileri hakkındaki teorilerini Çölün Gizemi adlı bir kitapta yayınladı. Reiche, Hatları korumak için güvenlik personeli işe almak için kitabın satışından elde edilen karı kullandı ve sonunda Perulu hükümeti Hatlara kamuya açık erişimi kısıtlamaya ikna etti. Bu kısıtlama bugün hala yürürlüktedir, ancak Hatlar üzerinden uçulabilir.
Nazca Çizgilerini halkın dikkatine gerçekten çeken kişi, 1968'de gişe rekorları kıran Chariots of the Gods kitabını yayınlayan İsviçreli yazar Erich von Däniken'di. Kitapta von Däniken, Hatların yerli halk tarafından, alan üzerinden uçan uzaylılarla iletişim kurmak için yaratıldığını ve Hatların bazılarının eski bir uzaylı iniş pisti içerdiğini iddia etti.
Von Däniken, aşağıda gösterilen Nazca "uzaylı" figüründen ilham almış olabilir.
1998'de, Chicago'nun Adler Planetaryumu Phyllis Pitluga'daki kıdemli gökbilimci, bu rakamları eleştirilen bir sonuç olarak "cennetsel şekillerin temsilleri" olarak tanımladı. 1996'dan beri, iki arkeolog, Markus Reindel ve Johny Island,
Çizgileri inceleyerek, bazı jeogliflerin su toplayan akifer ve su kemerlerinin yollarını izlediğini belirlediler.
2011 yılında,Japonya'nın Yamagata Üniversitesi'nden bir ekip, bir insan kafası ve bir hayvan olmak üzere iki yeni figür keşfetti. Smithsonian Magazine'de Haziran 2019'da yayınlanan bir makalede, çok disiplinli bir Japon araştırmacı ekibi, Çizgilerde yer alan kuşlardan bazılarını tespit etti ve tuhaf bir şekilde, bölgedeki kuşlar değildi. Aynı yıl, Yamagata Üniversitesi ekibi, IBM Japonya ile birlikte, bazı araştırmacılar makine öğrenimi yoluyla bulunan 143 yeni jeoglif keşfettiğini duyurdu.
GeriHayalinizdeki üniversiteyi bulalım
Anlaşmalı üniversitelerimiz sana ulaşıp, burs ve programları ile ilgili bilgi versin ister misin?
