Röportaj:"COVID-19 Salgını ile Polonya Devleti'nin Mücadelesi!"

Covid-19 Salgını Yurt Dışında Eğitimin Önemine Dikkat Çekti

Dünya'nın pek çok yerinde, özellikle üniversite öğrencileri arasında kaygı ve depresyon şu sıralar hat safhada. Covid-19, herkes için varoluşsal tehdit olarak hissediliyor. Binlerce öğrenci, eğitim için gittiği ülkelerde mahsur kaldı. Hal böyleyken kurumların yurtdışındaki eğitimi, düşünme ve uygulama biçiminde kalıcı değişiklikler yapılmaya başladı.

Mevcut kriz sadece yeni zorluklar yaratmakla kalmadı, altta yatan sorunları da gündeme getirdi. Birçok üniversitenin tam ücretli, uluslararası ve yabancı öğrencilerin kabulü yoluyla ele aldığı kayıtların gelir ve gider sorunu da şu sıralar yaşanan kaygılar arasında. Öğrenciler, ek mali yardım alamadığı için, okulunu bırakmak veya başka okullara transfer olmak zorunda kalmakla karşı karşıya. Bu durumda devlet yardımı ve hayırseverlerin bağışları acil öncelikler arasında yer alıyor. Kriz azaldıktan sonra öğrenciler, aileler ve eğitim kurumları yurtdışında kalma fikrine nasıl bakacak merak konusu...

Gelecek neler getirecek?

Coronavirüs tüm dünyayı etkisi altına almışken, özellikle yurt dışında üniversite okuma hayali bulunan arkadaşlarımızı bir nebze aydınlatabilmek için bugün birbirinden farklı ülkelerde yaşayan arkadaşlarımızdan bulundukları ülkelerin durumları ve tutumları hakkında bilgi almak ve sizlerle paylaşmak adına bir çalışma başlattık.

Salgın nedeniyle örgün eğitimler şu an için tamamen durdu. Yaşadığın ülkede eğitim bugünlerde nasıl işliyor?

Ben Poznan Adam Mickiewicz üniversitesinde okuyorum. Üniversiteler kendi içerisinde özerk ve her okulun online eğitime geçme tarihi birbirinden farklıydı. Erasmus değişim öğrencisi olduğum üniversite çok hızlı karar verdi ve yaklaşık 1 hafta içerisinde hem eğitimciler hem de  öğrenciler online eğitime adapte olmuştu. Eğitimcilerin online eğitim dokümanlarını paylaştığı bir web site kuruldu.
 

Yaşadığın ülkenin uzaktan eğitime bakış açısı nasıl? Örgün eğitim kadar fayda sağladığını düşünüyor musun?

Dersleri genelde Microsoft team ve Skype üzerinden işliyoruz. Bazı hocalar kameralarımızı ve mikrofonlarımızı açık tutmamızı isterken bazıları tam tersi isteklerde bulunuyor. Açıkçası uyandığım gibi yataktan çıkmadan kulaklığımı takıp derse katılabilmek benim için çok keyifli oldu.

Online dersi gayet verimli buluyorum özellikle teknolojinin bu kadar geliştiği bu devirde hala daha bilgiye erişebilmek için mekan şartı olması çok saçma. İnsanlar ofise gitmeden çalışabildiğini öğrencilerin okula gitmeden öğrenebildiğini görmüş olduk. İçinde bulunduğumuz sistemin  dinamikleri değişiyor. Özellikle Y ve Z kuşağı gençlerinin karakteristik yapılarını göz önüne aldığımda değişim konusunda hiç endişeli değilim.

Okulun ve devletin, yabancılara tavrı nasıl oluyor? Yaşanılan şu zor günlerde, sizlere yeterince yardım sağlanıyor mu?

Benim veya çevremde yaşayan kimsenin daha kötü muameleye maruz kaldığına şahit olmadım. Sadece Koronavirüs salgınından sonra Lehlerin yabancılara daha mesafeli yaklaştığını görüyorum. Markette arkadaşımla telefonla konuşurken bana nasıl yargılayıcı baktıklarını gördüm. Yardım konusuna gelirsek ekstra bir yardım söz konusu değil.
 

Herhangi olumlu ya da olumsuz gözlemlediğiniz bir durum söz konusu mu?

Polonya'nın sağlık sistemini biraz hantal ve yetersiz buldum. Mart ayının ilk yarısında çevremde ateşi çıkan herkese test yapmadıklarını bazen evde karantina uyguladıkları ı görüyordum. Ancak ilerleyen süreçte işler değişti. Başka üniversiteden bir arkadaşımın koronavirüs testi negatif çıkmasına rağmen, hastanede çok fazla vakit geçirdiği için koronavirüs kapmış olabileceği nedeniyle şehrin dışındaki bir köyde karantinaya aldılar.

Dünden itibaren Polonya'da  kısıtlamalar kademe kademe kaldırılmaya başlandı. Üniversiteler tekrar açılacak. Hatta sosyal mesafe kuralına uyulması şartıyla restoranlar bile açılıyor. Tek bir şartla herkes maske kullanmak zorunda.
 

Covid-19 salgının bitmesi ve her şeyin normale dönmesi durumunda, iyi ki bu ülkede kalmışım der misiniz ve olası başka bir tehlikede bu ülkede bulunmayı tekrar göze alabilir misiniz?

Böyle bir salgın durumunda insanların olduğu yerde kalmasının ve sakinliğini korumasının daha iyi olacağını düşünüyorum. Polonya vatandaşları ve oturum izni olanların mecburi şekilde yurtları boşaltmasını istediler. Geriye sadece değişim öğrencileri kaldı.  Açıkçası biz bize kaldık diyebilirim. Yurdun bir katını tamamen boşalttılar ve olası bir covid-19 pozitif durumunda hasta öğrencilerin o katta karantinaya alacağını duyurdular.  Burada sağlığımızı korumak için ekstra özen göstermeye başladık. Yurtta yeni tarifler deniyoruz. Ukulele alan bir arkadaşım var. Yandaki oda arkadaşım bana Persçe öğretmeye başladı. Yani online derslere devam ederken aynı zamanda bireysel öğrenim için daha fazla vakit ayırabiliyoruz. Ve şunu görüyorum hayatımda ilk defa hayatım tamam…
 

Sevdiklerinizden uzakta kaldığınız süreçlerde ne gibi zorluklar yaşadınız?

Zaten birçok AB ülkesi vizelerin süresini uzatmış durumda. Ailem için endişeliyim onları çok özlüyorum ancak hastalanan insanların tek başlarına ölüp, topluca gömüldüğü bir hastalıktan bahsediyoruz.  Manevi olarak güçlü kalmaktan başka çaremiz yok. Hatta sevdiklerimizden uzakta durmamızın, onların faydasına bile olacağına düşünüyorum.
 

Günün sonunda yine de tercihinizi yurt dışından yana kullanır mısınız?

Günün sonunda tercihimi yurtdışından kullanır mıydınız sorusuna normal şartlarda kesinlikle her öğrencinin eğitimlerinin bir dönemini başka bir ülkede geçirmelerini şiddetle tavsiye ederdim ki bu Avrupa olmak zorunda değil bir sürü değişim ve gönüllülük projeleri var. Batıya gidin doğuya gidin ama yeter ki bir fırsat bulun ve bu deneyimi yaşayın. Ancak şu şartlar altında sadece içinde  bulunduğum koşulların gayet iyi olduğunu ancak herkesin bunu kaldıramadığını ve birçok arkadaşımın geri döndüğünü söyleyebilirim. Onlara sorsak belki ülkede kalmanın daha iyi olacağını söyleyebilir. Önemli olan kişinin kendisini tanıması ve ona göre hareket etmesi. Bana sorarsanız ben verdiğim hiçbir karardan pişman değilim. Ailemi özlemek ve sevdiklerim için endişelenme dışında hiçbir sıkıntım yok.